Święta Hildegarda z Bingen, urodzona w roku 1098, była niemiecką benedyktynką, mistyczką, kompozytorką, poetką, teolożką, pisarką i filozofką. Hildegarda wstąpiła do klasztoru benedyktynek w wieku 8 lat, a w późniejszym okresie została przełożoną klasztoru w Rupertsbergu oraz w Eibingen. Jej działalność obejmowała szeroki zakres dziedzin, począwszy od życia zakonnego i opieki nad wspólnotą, a skończywszy na duchowym nauczaniu i pracach artystycznych. Będąc osobą tak wszechstronnie utalentowaną, a jednocześnie głęboko uduchowioną Hildegarda zyskała sobie przychylność wielu możnych ówczesnego jej świata. Zachowały się kopie listów, które Hildegarda wymieniała z cesarzem Niemiec, a także z papieżem. Pisali oni do niej szukając porad w sprawach związanych z rządami.

To co nauka odkryła w ostatnich dekadach Hildegarda wiedziała i opisywała już w średniowieczu. Wierzyła, że ciało i umysł są nierozerwalnie związane, a harmonia między nimi jest kluczowa dla zdrowia jednostki. 

Jednym z najważniejszych aspektów twórczości Hildegardy były jej wizje mistyczne, które opisywała w swoich dziełach. Święta Hildegarda w swoich wizjach widziała nasze czasy. Opisywała zatrute powietrze, wody, ziemię. Mówiła o tym jak człowiek dusi się w tym zatrutym świecie i dręczą go różne choroby. Jednym z jej najważniejszych dzieł jest "Scivias", gdzie opisała swoje mistyczne wizje i otrzymane od Boga objawienia. Napisała też teksty traktujące o medycynie w świecie przyrody – „Physica” oraz o tym co powoduje choroby i co je leczy „Causae et Curae”. Hildegarda jest nie tylko świętą, ale także w 2012 roku Benedykt XVI ogłosił ją doktorem Kościoła katolickiego. Oznacza to, że jest ona wybitną nauczycielką Kościoła katolickiego i warto ją naśladować, żeby dobrze żyć. Jest ona również uznawana za świętą w kościele anglikańskim i ewangelickim.